ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – του Πέτρου Κασφίκη
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν έχει δείξει κάποια δισταγμό να συγκαλέσει σε υπουργικό επίπεδο μια σύσκεψη του σχήματος 3+1. Επισήμως βεβαίως δεν έχει αλλάξει η θέση των Ηνωμένων Πολιτείων και συνεχίζουμε να ακούμε από τους Αμερικανούς αξιωματούχος το πόσο σημαντικό είναι αυτό το σχήμα για την περιφερειακή συνεργασία και τη προώθηση των δυτικών συμφερόντων στη περιοχή.
Αλλά στη πράξη το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει δείξει κάποιο δισταγμό να το πάει το 3+1 ένα βήμα παραπέρα και αυτό γιατί με διάφορες δικαιολογίες δεν έχουμε ακόμα μια συνάντηση σε υπουργικό επίπεδο. Όπως άλλωστε όλοι θυμούνται τον Φεβρουάριο που είχαμε τον Στρατηγικό Διάλογο της Ελλάδας με τις Ηνωμένες Πολιτείες τη τελευταία στιγμή είχε αναβληθεί η συνάντηση των 3+1 στην Αθήνα.
Οπότε ωραίες είναι οι δηλώσεις, αλλά χρειάζονται και τα έργα προκειμένου αυτοί οι σχεδιασμοί και η στρατηγική να μην μείνει μόνο στα χαρτιά. Και κάπου εκεί το βάρος κλήθηκε να το σηκώσει για άλλη μια φορά ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ, όπου συγκάλεσε την πρώτη συνάντηση της Διακοινοβουλευτικής Ομάδας «3+1».
Θα λέγαμε, λοιπόν, ότι ήταν μια πρώτη συνάντηση για να γνωριστούν οι νομοθέτες από όλες τις χώρες και να καθορίσουν τις βασικές προτεραιότητες που θα έχει αυτή η διακοινοβουλευτική συνεργασία.
Με αυτό, λοιπόν, τον τρόπο έγινε ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, με το γερουσιαστή Μενέντεζ να βγάζει κατά κάποιο τρόπο από τον πάγο το σχήμα 3+1 και να κάνει μια συνάντηση σε υπουργικό επίπεδο ακόμα περισσότερο επιβεβλημένη.
Τα πολιτικά θεμέλια πλέον για τη νέα στρατηγική των ΗΠΑ και τη περιφερειακή συνεργασία έχουν πλέον μπει και είναι ισχυρά. Ωστόσο, έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να περάσουμε στη δεύτερη φάση της υλοποίησης αυτού του σχεδίου ώστε το όραμα του γερουσιαστή Μενέντεζ για την Ανατολική Μεσόγειο να πάρει επιτέλους σάρκα και οστά.
