ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Greek News USA
Με προέδρους των κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής συναντήθηκε το απόγευμα της Κυριακής 22 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης.
Ακολούθως ο κ. Χριστοδουλίδης μίλησε σε πανομογενειακή εκδήλωση που διοργάνωσαν από κοινού η Ομοσπονδία Κύπρο-Αμερικανικών Οργανώσεων, η ΠΣΕΚΑ, το Κύπρο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο και η ΑHEPA, με αφορμή την 50ή μαύρη επέτειο της τουρκικής εισβολής και κατοχής της Κύπρου.
Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κύπρο-Αμερικανικών Οργανώσεων, Κυριάκος Παπαστυλιανού, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα, Φίλιπ Κρίστοφερ, η πρόεδρος του Κύπρο- Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Μαρία Πάππας και ο Ύπατος Πρόεδρος της ΑHEPA, Σάββας Τσίβικος.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης που έλαβε χώρα στο “Terrace on the Park” στο Κουίνς, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης ξεναγήθηκε στη φωτογραφική έκθεση με τίτλο “50 χρόνια είναι αρκετά” για την οποία χρησιμοποιήθηκε αρχειακό υλικό του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνιών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Παρόντες ήταν -μεταξύ άλλων- ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, ο Υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Κόμπος, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης, ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ουάσιγκτον, Ευάγγελος Σάββα, η Μόνιμη Αντιπρόσωπος της στον ΟΗΕ, πρέσβης Μαρία Μιχαήλ, και ο Γενικός Πρόξενος Μιχάλης Φυρίλλας.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με δεξίωση.
Η ομιλία του Προέδρου
«Είναι πάντοτε με ιδιαίτερη χαρά, αλλά και αισθήματα ιδιαίτερης συγκίνησης που βρίσκομαι στη Νέα Υόρκη, που ξανασυναντώ όλους εσάς, τα μέλη της ομογένειάς μας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ).
Αν και είχα την ευκαιρία να συναντήσω πολλούς από εσάς το περασμένο καλοκαίρι, στο πλαίσιο είτε του Παγκόσμιου Συνεδρίου Κυπρίων Αποδήμων, είτε του Παγκόσμιου Συνεδρίου της AHEPA, το οποίο διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο, αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για μένα η μαζική σας παρουσία απόψε, στην πρώτη Πανομογενειακή Συνάντηση από τη μέρα που ανέλαβα τα καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας, κάτι που θα ήθελα να θεσμοθετήσουμε.
Κάθε μας συναπάντημα ειλικρινά με γεμίζει με αισθήματα πηγαίας χαράς, ιδιαίτερης τιμής αλλά και μεγάλης ευθύνης.
Μέρες σαν τη σημερινή αποτελούν για εμένα μια μοναδική ευκαιρία, από τη μια να συναντήσω παλιούς γνώριμους και αγαπητούς φίλους και φίλες, αλλά και την ίδια στιγμή να μοιραστώ μαζί σας ελεύθερα και ειλικρινά, πάντα, σκέψεις και προβληματισμούς για την ιδιαίτερή μας πατρίδα. Μου προσφέρεται μια μοναδική ευκαιρία να συνομιλήσω με όλους εσάς, τα άτομα που, χωρίς καμιά δόση υπερβολής, κρατούν ζωντανό σε κάθε γωνιά της γης το όραμα και τον στόχο της απελευθέρωσης και επανένωσης της πατρίδας μας.
Εσείς είστε, με πράξεις και όχι με λόγια, οι απανταχού και πιο άξιοι πρεσβευτές του Ελληνισμού και της ιδιαίτερής μας πατρίδας, την οποία διαχρονικά τιμάτε με το έργο σας, τις δράσεις σας, την καθημερινότητά σας. Και αυτά δεν είναι συνθήματα. Σας γνωρίζω πάρα πολύ καλά.
Γνωρίζω από πρώτο χέρι πως εργάζεστε με σθένος, με πείσμα, με ανιδιοτέλεια και με άσβεστη την προσδοκία πως όλες αυτές οι προσπάθειες θα μας οδηγήσουν τελικά στην απελευθέρωση, την επανένωση, σε ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας. Μια πατρίδα που επιτέλους θα επανενωθεί και θα μπορεί να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.
Είχα την ευλογία, γιατί περί ευλογίας πρόκειται, να γνωρίσω πολλούς από εσάς στον δρόμο της ζωής μου ως φοιτητής. Με διδάξατε τόσα πολλά και δώσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια πολλούς αγώνες. Ως φοιτητής, ως διπλωμάτης, ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και ως Υπουργός Εξωτερικών, και σήμερα ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι δεσμοί και οι σχέσεις μου μαζί σας συνέχισαν να αναπτύσσονται, να ενισχύονται και να γίνονται όλο και πιο στενές.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, από το 1993, συνεχώς επιβεβαιώνω πως το έργο και η αγάπη σας για αυτό που μας ενώνει, για τη μικρή μας πατρίδα και τον άσβεστο πόθο για επανένωσή της, συνιστούν πηγή έμπνευσης και άντλησης δύναμης για όλους εμάς στην Κύπρο, για συνέχιση της προσπάθειας για απελευθέρωση του τόπου μας.
Η διασπορά μας σε όλο τον κόσμο, ειδικότερα στις ΗΠΑ, έχει αποδείξει πως ανεξάρτητα από πολιτικούς χρωματισμούς και τοποθετήσεις διαθέτει απεριόριστη αγάπη για την Κύπρο, και η Διασπορά μας, ως ένα από τα ισχυρότερα εργαλεία που έχουμε ως Κυπριακή Δημοκρατία, ως ενιαία οντότητα, από την Αθήνα μέχρι το Λονδίνο και από την Αστόρια μέχρι τη Μελβούρνη και το Γιοχάνεσπουργκ, είστε ο πιο ισχυρός συμπαραστάτης σε αυτή μας την προσπάθεια.
Τα Συνέδριά σας που πραγματοποιήθηκαν φέτος στην Κύπρο είχαν για όλους μας μια γλυκόπικρη γεύση, ένα αίσθημα χαρμολύπης, αφού το χαρμόσυνο του συναπαντήματός μας έγινε υπό το βάρος της θλιβερής 50χρονης επετείου από την τουρκική εισβολή. Η χαρά της επιστροφής όσων από εσάς επισκέφθηκαν την Κύπρο για να παραστούν στα Συνέδρια της ομογένειας, επισκιάστηκε από τις τραγικές μνήμες –πολλοί από εσάς έχετε προσωπικές εμπειρίες και βιώματα– του καλοκαιριού του 1974 και τις συνέπειες της συνεχιζόμενης κατοχής, που όχι μόνο παραμένουν αμετάβλητες αλλά, δυστυχώς, ενισχύονται με την πάροδο του χρόνου και αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα.
Πενήντα χρόνια μετά από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, η χώρα μας παραμένει μοιρασμένη, συνεχίζει να είναι υπό κατοχή, με χιλιάδες εκτοπισμένους, με αγνοούμενους, με εγκλωβισμένους και με κατοχικά στρατεύματα.
Και όλα αυτά που προανέφερα δεν είναι επαναλαμβανόμενες επετειακές ρητορείες, αλλά είναι η πραγματικότητα σε μια χώρα, ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).
Το τραγικό καλοκαίρι του 1974, και όλα όσα συνέβησαν και όλα όσα συνεχίζουν να γίνονται έχουν ορίσει και συνεχίζουν να ορίζουν την πορεία της πατρίδας μας αλλά και την πορεία όλων μας, τις ζωές μας, την καθημερινότητά μας. Ορίζουν ταυτόχρονα τις προσδοκίες μας, τις ευθύνες μας για απελευθέρωση, για τερματισμό της κατοχής, για επανένωση και για επιστροφή στις πατρογονικές μας εστίες.
Γνωρίζω πάρα πολύ καλά πως όλοι εσείς, ζώντας μακριά από την Κύπρο, νιώθετε έντονα αυτά τα συναισθήματα, πολλές φορές πιο έντονα και από αυτούς που βρίσκονται στην Κύπρο. Νιώθετε τον πόνο, αλλά και την άσβεστη επιθυμία για επιστροφή. Τα ίδια έντονα συναισθήματα έχει ο Ελληνισμός στο σύνολό του. Βρέθηκα σε πολλές εκδηλώσεις και στην Ελλάδα και στη Βρετανία και εδώ στις ΗΠΑ, και είναι σημαντικό ότι, παρά τις προσπάθειες κάποιων, ο Ελληνισμός είναι ενωμένος.
Στη δύσκολη αυτή πορεία, υπό το βάρος της συνεχιζόμενης κατοχής, η στήριξή σας, η στήριξη της κυπριακής και ελληνικής ομογένειας, υπήρξε καθοριστική στη διατήρηση του διεθνούς ενδιαφέροντος για το Κυπριακό και την ανάγκη επανένωσης της πατρίδας μας.
Αν και πολύ μικρός τότε, γεννήθηκα τον Δεκέμβριο του 1973, έχω διαβάσει και έχω ακούσει προσωπικές μαρτυρίες για τους αγώνες σας, για τις μαζικές διαδηλώσεις σας το 1974, τα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή, τις πορείες σας προς την Ουάσιγκτον και πολλές άλλες δράσεις.
Θυμάμαι το 1994 είχα παραστεί σε μια μεγάλη συναυλία που έγινε εδώ των Νταλάρα-Παπακωνσταντίνου με 25 χιλιάδες θεατές. Τότε ήταν η 20η επέτειος της εισβολής, και σήμερα είμαστε εδώ 50 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή.
Για όλα αυτά που κάνετε καθημερινά, θα ήθελα να εκφράσω ξανά, εκ μέρους όλων των Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας, και πρώτα από όλα εκ μέρους του κυπριακού λαού, την αμέριστη ευγνωμοσύνη μας. Ό,τι και αν αναφέρω θα είναι λίγα μπροστά σε αυτά που έχετε κάνει.
Παρά το γεγονός ότι ζείτε μακριά από την πατρίδα μας, δεν σταματάτε ποτέ να αγωνιάτε, να αγωνίζεστε και να υπερασπίζεστε την Κύπρο μας.
Το 1974, η πατρίδα μας υπέστη έναν διπλό βιασμό, το προδοτικό πραξικόπημα και στη συνέχεια η τουρκική εισβολή, που την τραυμάτισε σοβαρά, τη διαίρεσε, τη λύγισε, αλλά παρά τις συνεχείς προσπάθειες κάποιων για αφανισμό της, δεν την κατέστρεψε.
Ναι, μετράμε φέτος 50 συναπτά τραγικά καλοκαίρια και πολλές ανοικτές πληγές. Παράλληλα όμως, και παρά τις επίμονες προσπάθειες κάποιων για το αντίθετο, μετράμε και 50 χρόνια, στα οποία ο κυπριακός λαός, ο Ελληνισμός στο σύνολό του, δεν συμβιβάστηκε, δεν παραιτήθηκε και δεν ξέχασε. Παρά τις δυσκολίες, τον πόνο, τα προβλήματα, δεν εφησυχάσαμε και δεν παραιτηθήκαμε από την προσπάθεια για επανένωση του τόπου μας.
Παρά τις συνεχείς προσπάθειες κάποιων, 50 χρόνια μετά, η Κυπριακή Δημοκρατία, όχι μόνο δεν είναι εκλιπούσα, όπως η Τουρκία ισχυρίζεται, αλλά η διεθνής της υπόσταση αναβαθμίζεται συνεχώς. Όλα αυτά τα χρόνια, ο κυπριακός λαός, είτε στην Κύπρο είτε στις παροικίες μας, εργάστηκε σκληρά, καταβάλλοντας την ίδια στιγμή ειλικρινείς προσπάθειες για επανένωση της χώρας μας.
Οι προσπάθειές μας συνεχίζονται. Εξάλλου, η παρούσα κατάσταση πραγμάτων, όλα αυτά που βιώνουμε αυτά τα 50 χρόνια στην Κύπρο δεν μπορούν να αποτελούν το μέλλον της πατρίδας μας, δεν μπορούν να αποτελούν το μέλλον των παιδιών μας. Πρόκειται για μια κατάσταση που εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους, το βιώνουμε καθημερινά, και ακριβώς είναι για αυτό τον λόγο που βασική μας προτεραιότητα είναι η απελευθέρωση, η επίλυση του Κυπριακού και η επανένωση της χώρας μας.
Μέσα από αυτή τη συλλογιστική κινηθήκαμε από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων μας και θα συνεχίσουμε σε αυτό τον δρόμο μέχρι την ευλογημένη μέρα της επανένωσης.
Με επιμονή και το πείσμα που χαρακτηρίζει τον καθένα από μας και με αμετακίνητη στοχοπροσήλωση, καταφέραμε αυτούς τους 18 μήνες, με τη δική σας βοήθεια, να αναζωπυρώσουμε το διεθνές ενδιαφέρον για το Κυπριακό και πραγματικά ευελπιστώ αυτή τη βδομάδα στη Νέα Υόρκη να τεθούν οι βάσεις για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων το συντομότερο δυνατόν. Πραγματικά το ελπίζω, αυτός είναι ο στόχος μας μέσα από τις επαφές τόσο τις δικές μου όσο και του Υπουργού Εξωτερικών, με την ολοκλήρωση της βδομάδας της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ) να έχουμε συγκεκριμένες ανακοινώσεις για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων ή τουλάχιστον μια κοινή συνάντηση που θα δύναται να οδηγήσει σε επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Όλο αυτό το διάστημα, σε συνεργασία πάντα με την Ελληνική κυβέρνηση, με πράξεις και όχι με λόγια, πείσαμε για την ειλικρινή πολιτική μας βούληση, την ετοιμότητά μας, για να πράξουμε ό,τι είναι δυνατό για να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις.
Υπό την αιγίδα πάντοτε των Ηνωμένων Εθνών, και αξιοποιώντας όλα τα εργαλεία και μέσα που η ΕΕ έχει στη διάθεσή της, πραγματικά πιστεύω ότι μπορούμε, ναι, να πετύχουμε την επανένωση μέσα από τη δημιουργία μιας αμοιβαία επωφελούς κατάστασης πραγμάτων για όλους τους εμπλεκόμενους στο Κυπριακό.
Γνωρίζετε πολύ καλά, ειδικά εσείς εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι ζούμε σε ένα άναρχο διεθνές σύστημα και οι αποφάσεις των κρατών, και πολύ σωστά πράττουν, λαμβάνονται στη βάση της εξυπηρέτησης αποκλειστικά και μόνον των συμφερόντων τους. Για πολλά χρόνια –κάνω έναν απολογισμό, χωρίς να κάνω κριτική στον οποιονδήποτε– ως Κυπριακή Δημοκρατία ακολουθούσαμε μια μονοδιάστατη προσέγγιση, θεωρώντας ότι θα πετύχουμε την επίλυση του εθνικού μας προβλήματος με την επίκληση αποκλειστικά του διεθνούς δικαίου. Αυτή ήταν η βασική μας προσέγγιση.
Αναμφίβολά, το διεθνές δίκαιο είναι καθοριστικής σημασίας στην προσπάθειά μας, αλλά η αποκλειστική επίκλησή του δεν είναι αρκετή για να φέρει αποτελέσματα. Ας είμαστε ειλικρινείς. Βλέπουμε τι γίνεται στην Ουκρανία, στο Ισραήλ, σε όλο τον κόσμο. Ένα κράτος, για να πετύχει τους στόχους του σε διεθνές επίπεδο, ειδικότερα όταν πρόκειται για ένα μικρό κράτος υπό κατοχή όπως η πατρίδα μας, θα πρέπει μαζί με την επίκληση του διεθνούς δικαίου, να ενεργοποιήσει και να αξιοποιήσει όλους τους παράγοντες ισχύος που διαθέτει. Πρέπει να αξιοποιήσει κάθε εργαλείο που έχει στη διάθεσή του για να μπορεί να πετύχει τους στόχους του.
Μέσα ακριβώς από αυτή τη συλλογιστική κινηθήκαμε από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων μας, στο πλαίσιο της προσπάθειάς μας να διευρύνουμε το περιφερειακό αποτύπωμα της πατρίδας μας, οικοδομήσαμε και ενισχύσαμε συνεργασίες που αναδεικνύουν την πρόσθετη αξία της Κυπριακής Δημοκρατίας σε περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Αξιοποιήσαμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας –τις άριστες σχέσεις με όλα τα γειτονικά κράτη, την ιδιότητα μας ως κράτους μέλους της ΕΕ, τις σχέσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες– για την προώθηση της σταθερότητας, της ασφάλειας και την αντιμετώπιση των σοβαρότατων προκλήσεων στην ιδιαίτερα σημαντικής και γεωστρατηγικής σημασίας περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.
Λάβαμε πολύ τολμηρές αποφάσεις και πρωτοβουλίες, που όταν της πρωτοανακοινώσαμε, πολύ λίγοι, τόσο στο εξωτερικό αλλά και στην ίδια την Κύπρο, πίστευαν ότι θα ήταν επιτυχείς. Θυμάμαι κάποιοι στην Κύπρο μας κοροϊδεύαν που τολμήσαμε δημόσια να πούμε ότι θα αναλάβουμε αυτές τις πρωτοβουλίες
Οι πρωτοβουλίες μας όμως, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη δημιουργία του θαλάσσιου διαδρόμου για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, όχι μόνο ήταν επιτυχείς, όχι μόνο η διεθνής κάλυψη για τη χώρα μας και στις ΗΠΑ, συνοδευόταν από κολακευτικά σχόλια – δεν θυμάμαι πότε ήταν η προηγούμενη φορά που είδαμε θετική κάλυψη για τη χώρα μας στα διεθνή ΜΜΕ–, αλλά απέδειξε στην πράξη ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι μόνο το κυπριακό πρόβλημα, αλλά μπορεί να προσφέρει λύσεις σε προκλήσεις που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα και λύσεις σε σημαντικά περιφερειακά και διεθνή προβλήματα.
Μέσα από την ίδια συλλογιστική και με τη δική σας καθοριστική συμβολή, μέσα σε αυτόν τον ενάμιση χρόνο διακυβέρνησής μας, καταφέραμε να ενισχύσουμε ουσιαστικά τις διμερείς μας σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες με την υπογραφή του Πλαισίου Στρατηγικής Συνεργασίας. Ενός Πλαισίου που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υπογράψει μόνο με λιγότερες από 40 χώρες, πλείστες των οποίων είναι κράτη μέλη του ΝΑΤΟ.
Στο ίδιο πλαίσιο με τα όσα προανέφερα, ο ρόλος και ο λόγος μας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ενισχυθεί ουσιαστικά, προβάλλοντας με πράξεις και όχι απλά με δηλώσεις, τη σημασία της χώρας μας για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα άλλα κράτη μέλη και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν.
Όταν ξεκίνησε τον περασμένο Οκτώβριο η κρίση στην περιοχή μας, η χώρα μας, πέραν της πρώτης ανακοίνωσης που κάναμε για την πρωτοβουλία –που κάποιοι μας κοροϊδεύαν στην Κύπρο– η χώρα μας χρησιμοποιήθηκε ως διαμετακομιστικός σταθμός από χώρες της ΕΕ και τρίτες χώρες.
Ήμασταν έτοιμοι από την πρώτη μέρα με συγκεκριμένο σχεδιασμό και ανταποκριθήκαμε στη συγκεκριμένη υποχρέωση μας.
Ακόμη και σήμερα που, δυστυχώς, η κατάσταση στην περιοχή είναι δύσκολη και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς εξελίσσονται τα γεγονότα, είμαστε έτοιμοι ως Κυπριακή Δημοκρατία να ανταποκριθούμε. Μακάρι να μην προκύψει μια τέτοια ανάγκη, αλλά σε περίπτωση που προκύψει η Κυπριακή Δημοκρατία είναι έτοιμη να ανταποκριθεί.
Φέτος γιορτάσαμε, στην παρουσία μάλιστα της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, 20 χρόνια συμμετοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ, και προετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ το 2026 με βασικό στόχο να διευρύνουμε περαιτέρω το αποτύπωμα και τον ρόλο της πατρίδας μας στην ΕΕ.
Όλα όσα προανέφερα αναδεικνύουν πως η Κύπρος δεν είναι μόνο το κυπριακό πρόβλημα, όπως ήμασταν γνωστοί και ειδικότερα σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αναδεικνύεται ότι η Κύπρος είναι μια χώρα που έχει μέσα από μια θετική προσέγγιση συμβάλλει ουσιαστικά στην εξεύρεση λύσεων –χωρίς υπερβολές, πάντα εντός του πλαισίου των δυνατοτήτων μας–, στην επίλυση περιφερειακών ζητημάτων που ταλανίζουν την Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Και το πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι δράσεις και οι πρωτοβουλίες μας, είτε στη γειτονιά μας, είτε στην Ευρώπη, είτε σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενισχύουν σημαντικά και τις προσπάθειές μας για επίτευξη της υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητάς μας που δεν είναι τίποτα άλλο από την επίλυση του Κυπριακού.
Η ανάδειξη της σημασίας της Κυπριακής Δημοκρατίας ενισχύει και τις προσπάθειές μας για επανέναρξη των συνομιλιών, επηρεάζει ακόμη και το περιεχόμενο μιας ενδεχόμενης λύσης του Κυπριακού. Για να μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να συνεχίζει να διαδραματίζει αυτό τον ρόλο που με πράξεις, και όχι με ωραία λόγια και δηλώσεις, έχει αποδείξει μπορεί να διαδραματίσει.
Η ενίσχυση δηλαδή όλων των παραγόντων ισχύος της Κυπριακής Δημοκρατίας ενισχύει και την προσπάθειά μας για επίλυση του Κυπριακού, για να βρεθεί μια βιώσιμη και λειτουργική λύση που θα επιτρέπει στην Κυπριακή Δημοκρατία να ενισχύσει ακόμη περισσότερο αυτό τον ρόλο.
Ένας τέτοιος παράγοντας ισχύος είναι και η οικονομική κατάσταση της χώρας μας, τα οικονομικά της δεδομένα. Χωρίς να παραβλέπω τις προκλήσεις, οι προοπτικές της κυπριακής οικονομίας, παρά τα δεδομένα στην περιοχή μας, είναι ιδιαίτερα θετικές.
Μέσω υπεύθυνων και ορθολογικών πολιτικών, η οικονομία της Κύπρου βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες θέσεις, ανάμεσα στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ σε σχέση με τις οικονομικές της επιδόσεις, τον ρυθμό ανάπτυξης και τις μελλοντικές προοπτικές. Αυτό, επιβεβαιώνεται και από τις συνεχείς αναβαθμίσεις της κυπριακής οικονομίας από τους διεθνείς Οίκους Αξιολόγησης, που έχουμε το τελευταίο διάστημα, με την πιο πρόσφατη να ανακοινώθηκε πριν δύο μέρες, την Παρασκευή που μας πέρασε.
Πιο συγκεκριμένα, η χώρα μας παρουσίασε τη μεγαλύτερη επιτάχυνση στην Ευρωζώνη και στο σύνολο της ΕΕ, με ρυθμό ανάπτυξης στο 3,5% το πρώτο τρίμηνο του 2024, όταν ο μέσος όρος ανάπτυξης στην ΕΕ ήταν μόλις στο 0,4%. Για τα έτη 2024 και 2025, οι εκτιμήσεις της ΕΕ είναι ότι η ανάπτυξη προβλέπεται να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο, η ανεργία θα συνεχίσει την πτωτική της πορεία –έχουμε ρεκόρ 15ετίας με την πιο χαμηλή ανεργία στην Κύπρο– ενώ ο πληθωρισμός συνεχίζει να επιβραδύνεται.
Τα δεδομένα αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η οικονομία μας είναι παράγοντας ισχύος, ακολουθεί μια πορεία προόδου και αυτή την υπεύθυνη πολιτική θα τη συνεχίσουμε, χωρίς ποτέ όμως να επαναπαυόμαστε, λαμβάνοντας υπόψη και το ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον. Σε αυτό πλαίσιο στηρίζεται η οικονομική μας πολιτική, στη δημοσιονομική υπευθυνότητα, στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και σε συνεχείς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, το τρίπτυχο που καθορίζει την οικονομική μας πολιτική.
Η αναγνώριση του ρόλου μας στην περιοχή, η συνεχής ενίσχυση των σχέσεων με ισχυρούς δρώντες του διεθνούς συστήματος όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία, μια ισχυρή, ανθεκτική και ανταγωνιστική οικονομία, η επιτυχής αντιμετώπιση του μεταναστευτικού –μια άλλη τεράστια πρόκληση όταν αναλάβαμε, δείτε τα δεδομένα πώς ήταν την 1η Μαρτίου 2023 και πώς είναι 18 μήνες αργότερα– η ενίσχυση της αποτρεπτικής μας ισχύος, η ουσιαστική μας παρουσία στα τεκταινόμενα της ΕΕ, η σωστή αξιοποίηση της ομογένειάς μας, και πολλές άλλες δράσεις μας, ενισχύουν και τις προσπάθειές, για να πετύχουμε τον εθνικό στόχο της επανένωσης του τόπου μας. Έχουμε την πολιτική βούληση, ξέρουμε πού θέλουμε να πάμε, λαμβάνουμε πρωτοβουλίες, έχουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων και δεν φοβόμαστε καθόλου τον διάλογο.
Δίνουμε σημασία στους παράγοντες που προανέφερα και τους αξιοποιούμε, για να πετύχουμε τη λύση του Κυπριακού. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για μια μικρή χώρα, σε μια περιοχή ιδιαίτερης γεωστρατηγικής σημασίας, υπό κατοχή, να μπορεί να ανταπεξέλθει στις σημερινές προκλήσεις».