ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – της Ρεβέκκας Παπαδοπούλου
“Εύχομαι η Εκατονταετία της Αρχιεπισκοπής -το 2022- να είναι ένας πραγματικός σταθμός, ένας συναγερμός για ανασυγκρότηση, για ανανέωση, για μελλοντικά οράματα και σχεδιασμούς για το μέλλον των παιδιών σας και των εγγονών σας”, είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, μιλώντας το πρωί της Παρασκευής 29 Οκτωβρίου σε κοινή συνεδρίαση του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου, του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Εθνικής Φιλοπτώχου, και του Τάγματος των Αρχόντων του Αποστόλου Ανδρέα στο ξενοδοχείο Χίλτον στο Μανχάτταν.
Το υπό κατάρτιση νέο Σύνταγμα είναι “ένα μέσο προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν είναι το παν. Το νέο Σύνταγμα είναι απλώς ένα κείμενο το οποίο θα διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία της Αρχιεπισκοπής και των κοινοτήτων, αλλά η ουσία, το μείζον, αν θέλετε, το παν, είστε εσείς οι άνθρωποι, το ποίμνιο της Αμερικής”, πρόσθεσε.
Σε μια ομιλία από καρδιάς, αμέσως μετά την ομιλία του στα Αγγλικά και αστειευόμενος ότι “ίσως θα κατηγορηθώ ως Πατριάρχης αν δεν μιλήσω και Ελληνικά”, ο Παναγιώτατος εξέφρασε την χαρά και τη συγκίνησή του για την ευλογία και το προνόμιο να βρεθεί ξανά κοντά στην μεγάλη Ομογένεια της Αμερικής μετά από 12 χρόνια.
Για τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο
“Αυτή τη φορά βρήκα επικεφαλής της Αρχιεπισκοπής μας, ένα νέο Αρχιεπίσκοπο, νέο στην ηλικία και νέο στο ξεκίνημα της θητείας του ως Αρχιεπισκόπου. Από το Πατριαρχείο έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου, γι’ αυτό άλλωστε και τον εκλέξαμε ομόφωνα και τον στείλαμε για να ηγηθεί, όσα χρόνια το επιτρέψει ο Κύριος, της πρώτης και μεγάλης αυτής επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου. Τον εκλέξαμε, γιατί υπό τας παρούσας συνθήκας, δεν μπορούσαμε να βρούμε άλλον καλύτερο και καταλληλότερο για αυτή την περίπτωση”, ανέφερε.
Επανέλαβε δε πως “αυτή η ενότητα μεταξύ σας, η αμοιβαία εμπιστοσύνη, το κοινό όραμα που έχετε για το μέλλον της Εκκλησίας μας στην Αμερική είναι η καλύτερη εγγύηση για την επιτυχία της αρχιεπισκοπείας, για την ευστάθεια και την ευημερία της μεγάλης αυτής επαρχίας μας”.
Ο Πατριάρχης αναφέρθηκε και στην αντίθετη άποψη που ως γνωστόν υπήρξε για την πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού, δηλαδή να αναβληθεί για το επόμενο έτος. “Σέβομαι και εκτιμώ αυτή την άποψη, διότι πιστεύω απόλυτα ότι εξεφράσθη με καλή διάθεση, για να γίνει κάτι καλύτερο απ’ ότι γίνεται τώρα που πραγματοποιείται η επίσκεψη μου. Όμως τελικά επικράτησε η αντίθετη άποψη, να μην αναβληθεί για δεύτερη φορά η Πατριαρχική επίσκεψη κοντά σας”.
Για τον Πρόεδρο Μπάιντεν
Σχετικά με το πρόγραμμά του στην Ουάσιγκτον είπε ότι “είχαμε διάφορες εκδηλώσεις ευλογημένες και επιτυχημένες, με αποκορύφωμα τη συνάντησή μας με τον Εξοχώτατο Πρόεδρο κ. Μπάιντεν με τον οποίο έχουμε, θα μπορούσα να πω, φιλία εδώ και πολλά χρόνια”
“Ηρθε δύο φορές στο Πατριαρχείο μας, τη δεύτερη φορά έμεινε σχεδόν δυόμισι ώρες, δεν ήθελε να φύγει, αισθανόταν σαν στο σπίτι του. Όταν ήρθα το 2009, ήταν Αντιπρόεδρος και με φιλοξένησε στην επίσημη κατοικία του Αντιπροέδρου, με προσκεκλημένους τριακόσιους, ως επί το πλείστον, επιφανείς ομογενείς. Θυμούμαι την μισή ώρα που είχαμε τετ-α-τετ μπροστά στο τζάκι του σπιτιού του, πριν από το δείπνο, με πόση οικειότητα, με πόση αγάπη με μίλησε κι εγώ άνοιξα την καρδιά μου και του είπα όλα τα προβλήματα του Πατριαρχείου μας, και την αγάπη και την εμπιστοσύνη που έχω για την Ομογένεια της Αμερικής”.
Όταν εξελέγη το περασμένο φθινόπωρο ως Πρόεδρος των Η.Π.Α τον έγραψα ένα πολύ θερμό γράμμα ιδιόχειρο. Με απήντησε με ένα επίσημο γράμμα στο οποίο όμως προσέθεσε με το χέρι του στο τέλος “Stay well, we need your leadership”. Ήταν πολύ τιμητικό για μένα από το νέο Πρόεδρο των Η.Π.Α. Και προχθές που μας δέχθηκε για μια ολόκληρη ώρα, ήταν πολύ εγκάρδιος, πολύ οικείος προς εμάς και προς τα προβλήματα μας, όπως ήταν και ο υπουργός Εξωτερικών κ. Μπλίνκεν και η Νάνσυ Πελόσι, η οποία και αυτή τη φορά με τίμησε με ένα επίσημο γεύμα στο Καπιτώλιο”.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισήμανε πως δέχεται και απολαμβάνει τις τιμές μόνο ως “εκδηλώσεις τιμής, σεβασμού και αγάπης” προς την Μητέρα Εκκλησία. Δεν τιμάται ο Βαρθολομαίος, τιμάται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επικεφαλής του οποίου έχω την τιμή να είμαι για 30 ολόκληρα χρόνια”.
Αναφερόμενος στην 30η επέτειο της εκλογής του, είπε πως “συγκινημένος ευχαρίστησα το Θεό για την μεγάλη αυτή ευλογία του και τον παρακάλεσα για το μέλλον του Πατριαρχείου, για τη διαδοχή μου, για την ευστάθεια της Μητρός Εκκλησίας, εν μέσω τόσων γνωστών και αγνώστων προβλημάτων, εκεί στην έδρα της στην Τουρκία”.
Αναφέρθηκε δε και στην επερχόμενη 30η επέτειο της ενθρονίσεώς του την οποία θα εορτάσει μαζί με τα θυρανοίξια του Αγίου Νικολάου και τα ονομαστήρια του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου, στις 2 Νοεμβρίου.
Για τον ‘Αγιο Νικόλαο
“Είναι μεγάλη επιτυχία να μπορέσετε όλοι υπό την ηγεσία του Αρχιεπισκόπου να συμπληρώσετε τα κενά και τις ελλείψεις που υπήρξαν για την ολοκλήρωση αυτού του έργου του Αγίου Νικολάου, του Εθνικού Μνημείου, του Προσκυνήματος.
Αυτό είναι ένα από τα τρία επιτεύγματα του νέου Αρχιεπισκόπου μαζί με το θέμα της Θεολογικής Σχολής της Βοστώνης και το θέμα των συντάξεων των κληρικών μας. Με τέτοιες μεγάλες επιτυχίες μόλις λίγο διάστημα μετά την εκλογή και την ενθρόνιση του, δείχνει ότι ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής μπορεί μαζί σας, με τη βοήθεια σας, με τη συνεργασία σας να επιτύχει πολλά ακόμη, επ αγαθώ της Εκκλησίας και της Ομογένειας εδώ στην Αμερική”, επισήμανε.
Για τον Πάπα Φραγκίσκο
“Είμαι ο πρώτος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως στην ιστορία που παρέστη αυτοπροσώπως στην ενθρόνιση ενός νέου Πάπα της Ρώμης. Το 2013 που εξελέγη, αισθάνθηκα μια φυσική παρότρυνση, μια εσωτερική επιθυμία να παραστώ, να γνωρίσω τον καινούργιο Πάπα, εφόσον με την Καθολική Εκκλησία συνεργαζόμαστε τόσα χρόνια επιτυχώς, με ειλικρίνεια, με έντιμο διάλογο θεολογικό και διάλογο της αγάπης. Και σηκώθηκα και πήγα.
Διεπίστωσα ότι ταιριάζει η χημεία μας, γίναμε φίλοι. Προχθές για τα 30 χρόνια της εκλογής μου με έστειλε ένα πολύ θερμό γράμμα στο οποίο απαριθμεί τις πολλές αλλεπάλληλες συναντήσεις μας. Λέει ότι συναντήθηκαμε στη Ρώμη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ασίζη, στο Μπάρι, στη Λέσβο, στα Ιεροσόλυμα, περίπου 12 φορές στα 8 χρόνια που είναι Πάπας. Και πάντοτε έχουμε να πούμε κάτι κοινό για τον Χριστιανισμό, για την ανθρωπότητα, για τα προβλήματα τα οποία δοκιμάζουν και ταλανίζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα”, σημείωσε.
Για τη Ρωσία
Στη συνέχεια, ο Πατριάρχης μίλησε για “μια αγνώμονα τακτική και συμπεριφορά της Εκκλησίας της Ρωσίας” προς την Μητέρα Εκκλησία τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας.
“Είμαστε η Μητέρα Εκκλησία γιατί εμείς τους δώσαμε τον Χριστιανισμό, εμείς τους δώσαμε τα φώτα, το κυριλλικό αλφάβητο δια του οποίου θελήσαμε να τους βοηθήσουμε να καλλιεργήσουν τον πολιτισμό τους, την ταυτότητα τους και αυτοί, όπως λέμε, στην εκκλησιαστική γλώσσα, “εκκίνησαν την πτέρναν κατά του ευεργέτου”.
“Θύμωσαν μαζί μας διότι κάναμε αυτοκέφαλη την Εκκλησία της Ουκρανίας. Γιατί να μην την κάνουμε; Όπως κάναμε αυτοκέφαλη τη Ρωσία, τη Σερβία, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, Αλβανία, Πολωνία, Ρουμανία και είναι αποκλειστικό προνόμιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου να δίνει τις αυτοκεφαλίες. Όλες αυτές οι Εκκλησίες που απαρίθμησα έγιναν αυτοκέφαλες από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το οποίο κενώνει, αδειάζει τον εαυτό του, διότι δίνει εδάφη της δικαιοδοσίας του για να γίνουν αυτοκέφαλες, ανεξάρτητες Εκκλησίες. Λοιπόν, γιατί να μην γινόταν το ίδιο και με την Ουκρανία, με τα 40-50 εκατομμύρια κατοίκους; Θέλησαν όχι τώρα αλλά και παλαιότερα και τώρα ακόμα εντονότερα επιθύμησαν οι Ουκρανοί αδελφοί μας να έχουν την δική τους Εκκλησία, την τοπική, την εθνική, και να μην υπάγονται στη Μόσχα, να μην εξαρτώνται από τη Μόσχα, να μην καταδυναστεύονται από τη Μόσχα”.
“Το κάναμε με αίσθημα ευθύνης έναντι της ιστορίας, της Ουκρανίας και των κατοίκων της. Θύμωσαν και έκοψαν την επικοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έβγαλαν το όνομα μου από τα δίπτυχα και δεν με μνημονεύουν. Θα έλεγα “σκασίλα μου”.
“Εμείς εξακολουθούμε και μνημονεύουμε τον Πατριάρχη Κύριλλο όπως παλαιότερα. Και όταν με ρώτησε ο νέος προκαθήμενος της Ουκρανίας, ο Επιφάνιος, αν πρέπει να μνημονεύει τον Μόσχας, είπα βεβαίως να τον μνημονεύεις όπως θα μνημονεύεις και τους άλλους προκαθημένους των Ορθοδόξων αυτοκέφαλων Εκκλησιών. Εμείς κάνουμε τη δουλειά μας κατά τη συνείδηση μας, γράφουμε ιστορία και συνεχίζουμε την ιστορία της Ορθοδοξίας, της κανονικής τάξεως της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως η οποία αγκαλιάζει με στοργή όλα τα τέκνα της και αυτά που την αγαπούν και αυτά που αγνωμονούν εναντίον της”.
Καταλήγοντας ο Παναγιώτατος τόνισε ότι “ήρθα να δω τα πρόσωπα σας, να ακούσω τον χτύπο της καρδιάς σας, να χαρώ την παρουσία μου ανάμεσά σας” και εξέφρασε την επιθυμία να διοργανώνονται και στο μέλλον προσκυνήματα προς την Κωνσταντινούπολη, όπως οργάνωνε παλιά ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος.
“Σας θέλουμε, να συμπνευματιζόμεθα, να απολαμβάνουμε ο ένας την φυσική παρουσία του άλλου, να βλέπετε τις ομορφιές της Πόλεως, να μας δίνετε κουράγιο εμάς που ζούμε μόνιμα εκεί και να επιστρέφετε ενισχυμένοι και πιο δυνατοί εδώ στην Αμερική”.
