Γράφει η Στέλλα Κοκόλη *
Αγαπητοί µου οµογενείς,
Τις τελευταίες ηµέρες είχαµε την τιµή να ζήσουµε πανηγυρικές και εξαιρετικές συναντήσεις. Ήταν στιγµές που ανέδειξαν το έργο και την αξία της Oµογένειας. Η παρουσία µας στάθηκε ψηλά, αποδεικνύοντας πως η προσφορά µας αναγνωρίζεται τόσο από την Εκκλησία όσο και από την Πολιτεία της Ελλάδος.
Υπάρχουν βέβαια πολλά που µπορούν να διορθωθούν, να βελτιωθούν ή να επαναπροσδιοριστούν. Ένα από τα πιο κρίσιµα ζητήµατα είναι η συνεννόηση, η κατανόηση και η συνύπαρξη των οµογενειακών φορέων. Αυτό είναι απαραίτητο για το καλό των επόµενων γενεών που ακολουθούν.
Η ελληνική παιδεία, δυστυχώς, έχει παραµεληθεί από οµοσπονδιακούς και κοινοτικούς οργανισµούς. Έχει υποβαθµιστεί σε θέµα δευτερεύουσας σηµασίας, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για το µέλλον της Οµογένειας και της Ελλάδας. Η γλώσσα και ο πολιτισµός µας είναι τα κίνητρα που ωθούν τους νέους και τις νέες να ξεχωρίσουν και να προοδεύσουν. Η µόρφωση που λαµβάνουν µέσα από τα ελληνικά ηµερήσια και απογευµατινά σχολεία τους δίνει βαθύτερη γνώση της δηµοκρατίας και της σύγχρονης κοινωνίας.
Το βλέπουµε ξεκάθαρα στην επιστήµη, στην τεχνολογία και στην πολιτική. Πολλά παιδιά της Οµογένειας υπηρετούν σήµερα σε δηµόσιες και υψηλόβαθµες θέσεις στην κυβέρνηση των Ηνωµένων Πολιτειών. Είναι παιδιά γονέων που εργάστηκαν σκληρά και κράτησαν ζωντανή την οικογένεια και την ελληνική µας κληρονοµιά.
Θα θέλαµε να εκφράσουµε θερµά συγχαρητήρια στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος για την, ίσως, πιο συγκινητική και ουσιαστική οµιλία προς την Oµογένεια και µε άριστη διοργάνωση. Πραγµατικά δεν υπάρχει άλλος που να µπορεί να τον αντικαταστήσει. Η πολυκεφαλία και η αρχηγολαγνεία που επικρατεί στα ελληνικά κόµµατα δεν επιτρέπουν την ανάδειξη σταθερής ηγεσίας.
Αξίζει επίσης να αναφερθούµε στον Παναγιώτατο Οικουµενικό Πατριάρχη. Είναι ένας µοναδικός εκκλησιαστικός, άξιος ηγέτης, που έχει κερδίσει την εκτίµηση της παγκόσµιας κοινότητας και των κρατών που ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, την εξέλιξη και το µέλλον του πλανήτη. Η επίσκεψή του στην Οµογένεια, οι λόγοι του, η αγκαλιά του και η ελπίδα που µετέδωσε, µαζί µε τον άξιο και ακαδηµαϊκά ισχυρό Αρχιεπίσκοπό µας, ήταν ευλογία.
Ευχόµαστε την άλλη φορά να µπορεί περισσότερος κόσµος και νέοι να τον συναντήσουν, να λάβουν την ευλογία του και να τον θυµούνται µε περηφάνια.
Η παρουσία τόσο του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη, όσο και του Παναγιώτατου Οικουµενικού Πατριάρχη Βαρθολοµαίου, θα µείνει στην ιστορία. Με την εµπειρία µου από τα οµογενειακά δρώµενα και τις γνώσεις µου στην ιστορία και τον πολιτισµό µας, δηλώνω ότι είναι τιµή και καύχηµα για την Oµογένεια το ότι ο Πρόεδρος της µεγαλύτερης χώρας του κόσµου δέχτηκε, αγκάλιασε, άκουσε και σεβάστηκε τα προβλήµατα της Ελλάδας και της Εκκλησίας µας και όχι µόνο.
Η ιστορία έχει αποδείξει πως η Εκκλησία έχει δύναµη και µπορεί να πετύχει το ακατόρθωτο. Το γεγονός ότι σήµερα µερικοί αµφιβάλλουν είναι λάθος. Οι καρδινάλιοι παίζουν καθοριστικό ρόλο στις κυβερνήσεις των κρατών τους. Ο Πάπας της Ρώµης, που είναι και Αµερικανός, έχει ισχυρή επιρροή σε παγκόσµια ζητήµατα.
Η Εκκλησία ήταν, είναι και θα είναι κινητήριος δύναµη για κάθε αλλαγή και για την αντιµετώπιση των µεγάλων, είτε κοινωνικών, είτε πολιτικών, προβληµάτων της παγκόσµιας κοινότητας. Σήµερα, που όλα αλλάζουν και συχνά όχι προς το καλύτερο, η Εκκλησία, ανεξαρτήτως δόγµατος, πρέπει να συνεχίσει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο για το αύριο, για τα παιδιά µας και τις επόµενες γενιές που ακολουθούν.
Κλείνοντας, θέλω να τονίσω πως η αγκαλιά και ο σεβασµός του Προέδρου των Ηνωµένων Πολιτειών προς τον Πατριάρχη µας και τον Αρχιεπίσκοπό µας είναι ένα µήνυµα ελπίδας. Ας γίνει αυτή η εµπειρία γνώση και σωφρονισµός για τα σηµερινά δεδοµένα. Η κρίση που έρχεται θα συνεχίσει να βαθαίνει στην πολιτική, στην κοινωνία και στα κράτη που παλεύουν για ελευθερία. Πληγώνονται από τον πόλεµο, την πείνα και τον κατατρεγµό.
Η συνεννόηση των µεγάλων είναι ελλιπής. Στην κοινωνία µας επικρατεί η λογική του ποιος θα κερδίσει περισσότερα από τον άλλον. Το χρήµα έχει γίνει η δύναµη, το εγώ του κάθε µεγιστάνα, πολιτικού ή αρχηγού. Όµως οι απλοί άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για την τύχη και τη µοίρα τους. Και εκεί βρίσκεται η ελπίδα.
Με σεβασµό και πίστη στο µέλλον.
* Η Στέλλα Κοκόλη είναι Πρόεδρος της Οµοσπονδίας Ελλήνων Εκπαιδευτικών Αµερικής
