ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Eπιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη εψάλη το Σάββατο 4 Μαρτίου στον Αρχιεπισκοπικό Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδας στο Μανχάτταν, με πρωτοβουλία του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.
Τη δέηση τέλεσε μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας του Ψυχοσάββατου ο Επίσκοπος Ναζιανζού κ. Αθηναγόρας, βοηθούμενος από τον προϊστάμενο του Αρχιεπισκοπικού Καθεδρικού Ναού, Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Γκίλμπερτ, τον Πρωτοσύγκελλο της Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας π. Ηλία Βίλλη και τον διάκονο, Πέτρο Γκόμεζ.
“Η πατρίδα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με μια ανείπωτη τραγωδία χωρίς προηγούμενο”, τόνισε στο μήνυμά του ο Γενικός Πρόξενος Ντίνος Κωνσταντίνου, προσθέτοντας ότι “δεκάδες συνάνθρωποί μας, κυρίως νέοι, έχασαν τη ζωή τους τόσο άδικα, τόσο ξαφνικά, τόσο αδιανόητα, στο πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη. Είμαστε πραγματικά συντετριμμένοι από την απώλειά τους”.
“Η Ελλάδα θρηνεί συλλογικά και ο καθένας ξεχωριστά”, ανέφερε ο κ. Κωνσταντίνου και συνέχισε λέγοντας ότι”είναι τέτοιες οι στιγμές που ο άνθρωπος αισθάνεται αδύναμος να αντικρύσει το πεπρωμένο του, που λυγίζει από την οδύνη. Είναι τέτοιες οι στιγμές που τίποτα δεν μπορεί να απαλύνει τον πόνο του ανθρώπου. Τα λόγια είναι πολύ φτωχά όταν το χτύπημα της μοίρας είναι τόσο ανελέητο. Είναι πολύ φτωχά για να παρηγορήσουν”.
“Με τη σκέψη και τις προσευχές μας είμαστε δίπλα σε εκείνους που έχασαν τόσο άδικα τους ανθρώπους τους. Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια και την ειλικρινή μας συμπαράσταση στις οικογένειες των θυμάτων και ευχόμαστε ο Κύριος να τους δώσει τη δύναμη να ανταπεξέλθουν στο τραγικό αυτό χτύπημα της μοίρας. Προσευχόμαστε για την ανάπαυση των ψυχών, για την ταχεία ανάρρωση των τραυματιών, για δύναμη και παρηγοριά στις οικογένειες των θυμάτων”, τόνισε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας και εξέφρασε ευχαριστίες σε όλους όσοι από την πρώτη στιγμή κινητοποιήθηκαν [πυροσβέστες, διασώστες, στελέχη του ΕΚΑΒ, της αστυνομίας, της αυτοδιοίκησης, γιατρούς, ψυχολόγους].
Ειλικρινή συλλυπητήρια εξέφρασε και στους Κυπρίους συναδέλφους του, καθώς και η Μεγαλόνησος θρηνεί το χαμό δύο νέων παιδιών.
“Η παρουσία της Ομογένειας μας αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ακόμα και αν είμαστε χιλιομετρικά πάρα πολύ μακριά από την πατρίδα μας, πνευματικά είμαστε όλοι δίπλα της”, κατέληξε ο κ. Κωνσταντίνου, ευχαριστώντας τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο που ανταποκρίθηκε αμέσως στο αίτημά του για την επιμνημόσυνη δέηση και ευχόμενος να είναι αυτή “η τελευταία φορά που θα χαθούν νέοι άνθρωποι έτσι”.
Ο Επίσκοπος Αθηναγόρας ανέγνωσε το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου ο οποίος βρίσκεται τις ημέρες αυτές στην Κωνσταντινούπολη, στα Ελληνικά και τα Αγγλικά.
Αναλυτικά το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου:
“Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Συντετριμμένοι σήμερα, ἡμέρα ἀφιερωμένη σὲ ὅλες τὶς ψυχὲς τῶν κεκοιμημένων, ἡμέρα ἀμετρήτου πένθους καὶ εἰλικρινοῦς περισυλλογῆς, ἀναπέμπουμε προσευχὲς καὶ ἀναστεναγμοὺς πρὸς τὸν Κύριο τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου γιὰ τὴν ἑκατόμβη τῶν νεκρῶν τοῦ πολυνέκρου δυστυχήματος στὰ Τέμπη τοῦ νομοῦ Λαρίσης. Ἕνα δυστύχημα ποὺ ἀπὸ τὴ μία ὀφείλεται σὲ ἀνθρώπινο λάθος, στὴν ὀλιγωρία πρὸς τὴν ἀναβάθμιση τῶν συστημάτων τοῦ σιδηροδρομικοῦ δικτύου. Λυπᾶμαι ποὺ δὲν προσευχηθήκαμε, καὶ πρῶτος ἐγώ, ἐκ τῶν προτέρων πρὸς τὸν Κύριο νὰ φυλάει τοὺς ἀνθρώπους μας ἀπὸ τέτοιες καταστροφές.
Εἶναι μία τραγωδία ποὺ βάζει στὸ στόμα μας τὸ αὐθόρμητο καὶ ἀναπάντητο συχνὰ ἐρώτημα «μὰ γιατί;». Μία τραγωδία ποὺ βάζει σὲ δοκιμασία τὴν πίστη μας καὶ τὴν ἐλπίδα μας, καὶ μᾶς θυμίζει τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν Παύλου: «ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα». Πῶς ἄραγε μπορεῖς νὰ μὴ λυπᾶσαι γιὰ τὰ νέα παιδιά, φοιτητὲς καὶ φοιτήτριες οἱ περισσότεροι, τὰ ὁποῖα ἐνῶ ξεκίνησαν γιὰ νὰ πᾶνε στὰ σπίτια τους, βρέθηκαν ἀπρόσμενα στὴν τελευταῖα τους κατοικία; Πῶς μπορεῖς ἄραγε νὰ παρηγορήσεις τοὺς συγγενεῖς τῶν θυμάτων ποὺ ξαφνικὰ χάνουν γιὰ πάντα τέκνα ἀγαπημένα, γονεῖς, φίλους, ἀδελφούς, συζύγους καὶ ὁλόκληρες οἰκογένειες; Τὸ μυαλὸ τοῦ ἀνθρώπου σταματᾶ ἀντικρύζοντας τὴν ἐρημιὰ τοῦ θανάτου καὶ ὅλων αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀναμένουν ἀπαντήσεις σὲ ἕνα ἐπίμονο «γιατί»!
Φέρνω στὸ μυαλό μου τὰ λόγια τοῦ μεγάλου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «Διὰ τοῦτο κόπτομαι καὶ θρηνῶ, οὐκ ἀπιστῶν τῇ ἀναστάσει, ἀλλ᾽ ἔρημος βοηθείας γενόμενος, ἀπολελυκός τὸν σύνοικον, τὸν ἐν πᾶσι κοινωνοῦντα, τὸν παρηγοροῦντα, ταῦτα πενθῶ. Οἶδα ὅτι ἀναστήσεται, ἀλλ᾽ οὐ φέρω τὸν μεταξὺ χωρισμόν» (PG 62, 431:10).
Ἀδελφοί μου, τὰ πολλὰ λόγια περιττεύουν ἐνώπιον τῆς ἱερῆς καὶ θλιβερῆς αὐτῆς στιγμῆς. Εὑρισκόμενος στὴ βασιλίδα τῶν Πόλεων σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι ἡ σκέψη καὶ ἡ προσευχή μου βρίσκονται ἀνάμεσά σας, σὲ αὐτὴ τὴν προσευχητικὴ ὁμήγυρη γιὰ τὴν ἀνάπαυση τῶν τόσο ἀδικοχαμένων ψυχῶν καὶ τὴν παρηγορία τῶν συγγενῶν καὶ τῶν φίλων τους. Μὲ βουρκωμένα μάτια ἀπὸ τὴ θλίψη, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως ἐν Κυρίῳ, ἂς ἀναπέμψουμε δέηση πρὸς τὸν Κύριο λέγοντες:
« Διὸ ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐννοήσαντες ἡμῶν τὸ βραχὺ τῆς ζωῆς, τοῖς μεταστᾶσι τὴν ἀνάπαυσιν παρὰ Χριστοῦ αἰτησώμεθα καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος» (Νεκρώσιμος ἀκολουθία, ἰδιόμελο, ἦχος β´).
Διάπυρος πρὸς τὸν Κύριον τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου εὐχέτης,
† ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος”
