του Σταύρου Η. Παπαγερμανού/ Greek News USA
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Ο νέος γενικός πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου ανέλαβε καθήκοντα από τα τέλη Αυγούστου το 2022 και κατόρθωσε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να δώσει μια «νέα πνοή»–σημείωσαν πολλοί ομογενείς– στη δυναμική των στόχων και των προτεραιοτήτων της Ομογένειας της Μητροπολιτικής περιοχής της Νέας Υόρκης.
Είναι ένας νέος αλλά έμπειρος διπλωμάτης, με όραμα και συγκροτημένη σκέψη, απλός, προσιτός και ευπροσήγορος. Είναι πεπαιδευμένος, νομικός και γλωσσομαθής. Είναι όμως και αθλητής, οικογενειάρχης, πατέρας και σύζυγος.
Μας δέχθηκε φιλόξενα και μιλήσαμε για το Γενικό Προξενείο, την Ομογένεια και τις προοπτικές που ανοίγονται με τα νέα του καθήκοντα και τη νέα χρονιά, σε μια νέα περίοδο που διαφαίνεται πολυκύμαντη και κρίσιμη, αλλά συνάμα με πολλές προκλήσεις και δυνατότητες.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Γενικέ Πρόξενε, Καλώς ήρθατε στη Νέα Υόρκη. Πότε ήρθατε και πως ξεκίνησε η θητεία σας στη σημαντική αυτή θέση;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Χαίρομαι που κάνουμε αυτή τη συζήτηση, αν και το έχουμε κανονίσει εδώ και καιρό, δεν μας δόθηκε η ευκαιρία τους πρώτους μήνες των καθηκόντων μου να τα πούμε. Ανέλαβα Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη τέλη Αυγούστου, έχω υπηρετήσει ξανά στις ΗΠΑ, στην πρεσβεία μας στην Ουάσιγκτον πριν 20 χρόνια, ήταν το πρώτο μου πόστο ως Έλληνας διπλωμάτης και η ζωή τα έφερε έτσι, να επιστρέψω ξανά στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από 20 χρόνια. Η προηγούμενη τοποθέτησή μου ήταν στην Αθήνα, όπου υπηρετούσα ως διπλωματικός σύμβουλος του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών.
Προηγουμένως έχω υπηρετήσει συνολικά, όχι διαδοχικά, εννέα χρόνια στη Λατινική Αμερική, οπότε η ζωή με έφερε για όλη τη θητεία μου, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, στην Αμερικανική Ήπειρο, είτε αυτό είναι Ηνωμένες Πολιτείες, είτε είναι Βραζιλία, είτε είναι Αργεντινή. Ξεκίνησε λοιπόν η θητεία μου ως Γενικός Πρόξενος εδώ, σ’ ένα γνώριμο σχετικά περιβάλλον, των Ηνωμένων Πολιτειών, με πολλές αλλαγές βέβαια, πολιτικές και κοινωνικές, αλλαγές και σε άλλα επίπεδα που συντελέστηκαν από το 2002 που υπηρετούσα εδώ.
ΕΡ: Ποια είναι η κατάσταση που βρήκατε εδώ; Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζετε ως γενικός πρόξενος;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Οι προκλήσεις είναι μεγάλες, η κοινότητα μας είναι μια κοινότητα εξαιρετικά δυναμική και υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω ενδυνάμωσης, παρόλα τα διάφορα προβλήματα που καλούμεθα να αντιμετωπίσουμε, έτσι ώστε να αισθάνονται οι Ελληνοαμερικανοί ότι η Ελλάδα και το Γενικό Προξενείο είναι δίπλα τους. Και η Ελλάδα, που τους έχει τόσο ανάγκη, να αισθάνεται ότι έχει στην Αμερική μια κοινότητα που είναι δυνατή και έτοιμη να συνδράμει σε όλα τα εθνικά μας θέματα.
Το Προξενείο μας στη Νέα Υόρκη, είναι η μεγαλύτερη αρχή στο εξωτερικό γιατί καλύπτει τον μεγαλύτερο πληθυσμό. Δηλαδή είναι η μεγαλύτερη προξενική αρχή της Ελλάδος στον πλανήτη.
Από μόνο του αυτό είναι μια πρόκληση, είναι μια πρόκληση διότι όπως αντιλαμβάνεστε ο αριθμός των ανθρώπων που έρχονται να εξυπηρετηθούν στο Γενικό Προξενείο είναι τεράστιος.
Το ανθρώπινο δυναμικό του Προξενείου εδώ, είναι ένα δυναμικό πολύ υψηλών προδιαγραφών, ικανότατο, αλλά ωστόσο οφείλω να σας πω ότι θα χρειαζόμασταν πολυπληθέστερη στελέχωση. Μην ξεχνάτε ότι η περιφέρεια δικαιοδοσίας μας δεν είναι μόνο η Νέα Υόρκη, αλλά είναι και η Νέα Ιερσέη, είναι η Πενσυλβάνια και είναι και το Κονέκτικατ. Οπότε μιλάμε για τέσσερις πολιτείες με ένα πολύ μεγάλο αριθμό ομογενών. Μια από τις κλασσικές ερωτήσεις που δέχομαι ήδη είναι για το σύνολο των Ελλήνων που κατοικούν στην περιφέρεια του Γενικού Προξενείου. Είναι μια απάντηση για την οποία δεν έχει κανείς έναν ακριβή αριθμό. Πρόκειται πάντως για μεγάλο αριθμό που ξεπερνάει ίσως και τις 400 χιλιάδες ανθρώπων. Είναι ένας αριθμός ανθρώπων που έχουν μεγάλη σύνδεση με την Ελλάδα, είτε γιατί περνούν ένα μεγάλο διάστημα στην Ελλάδα, είτε γιατί έχουν κάποιο περιουσιακό στοιχείο στην Ελλάδα και άλλοτε θέλουν να το μεταβιβάσουν, ή να το εκποιήσουν, ή απλά να το φροντίσουν. Υπάρχουν και άλλα πολλά θέματα που άπτονται των προξενικών εργασιών και αυτό σημαίνει για εμάς μεγαλύτερος όγκος δουλειάς. Άρα για να απαντήσω στο ερώτημά σας, βασικός μας στόχος είναι ένας, είναι καλύτερη εξυπηρέτηση για τον πολίτη και την Ομογένεια.
ΕΡ: Κύριε Γενικέ, έχουν γίνει αλλαγές με τα χρόνια, πως χρησιμοποιείται στο Προξενείο η τεχνολογία σήμερα για την καλύτερη εξυπηρέτηση των Ομογενών;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να σας πω ότι έχουμε περάσει πλέον στην ψηφιακή εποχή κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Η Ελλάδα έχει κάνει φοβερά άλματα σε αυτό τον τομέα, έχει υπάρξει ουσιαστικά πρωτοπόρος χώρα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να σας θυμίσω ότι πέρα από τις χιλιάδες δυνατότητες που δίνει ιστότοπος GOV.gr είμαστε από τις πρώτες χώρες που ψηφιοποίησε την άδεια οδήγησης και την ταυτότητα, ώστε να μπορεί κάποιος να τα έχει στο κινητό του.
Έτσι έχουν γίνει και πολλά βήματα για να απλοποιηθούν και να ψηφιοποιηθούν πολλές προξενικές εργασίες και αυτό είναι προς όφελος των πολιτών. Να σας δώσω ένα παράδειγμα, το Προξενείο λειτουργεί πλέον μόνο με πλατφόρμα για το ηλεκτρονικό κλείσιμο των ραντεβού.
Δεν υπάρχει αμφιβολία βέβαια ότι όταν υπάρχουν έκτακτες περιπτώσεις είμαστε εδώ και είμαστε έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουμε. Αλλά πλέον όλο το ενημερωτικό υλικό βρίσκεται στην ιστοσελίδα μας, όλες οι προξενικές εργασίες και όλες οι υπηρεσίες διεκπεραιώνονται με αυτό τον τρόπο. Είτε αφορά διαβατήρια, είτε αφορά θεωρήσεις, ή οτιδήποτε άλλο, ο πολίτης προς δική του διευκόλυνση αλλά και δική μας, μπορεί να το πράξει αυτό μέσω ενός ραντεβού που κλείνει στο διαδίκτυο και έτσι έχουμε μια πολύ καλή και ελεγχόμενη πορεία των υποθέσεων. Να σημειώσω βέβαια προλαμβάνοντας μια πιθανή ερώτηση, για το τι γίνεται με όσους συμπολίτες μας που για διάφορους λόγους δεν έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο,ότι θέλω να πιστεύω ότι έχουν σίγουρα κάποιον στο οικογενειακό τους περιβάλλον που μπορεί να τους βοηθήσει αλλά κι αν ακόμα δεν υπάρχει κάποιος, εμείς είμαστε εδώ για να εξυπηρετήσουμε. Κανείς δεν μένει δυσαρεστημένος και πάντα προσπαθούμε για το καλύτερο, πολλές φορές υπό αντίξοες συνθήκες.
Επειδή πραγματικά περνάμε στο ψηφιακό μετασχηματισμό της δημόσιας διοίκησης θα ήταν καλό όλοι οι συμπατριώτες μας να αποκτήσουν πρόσβαση στο GOV.gr είτε βγάζοντας ένα ΑΦΜ (Αριθμός Φορολογικού Μητρώου) είτε κάνοντας τη διαδικασία μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών. Η απόκτηση του ΑΦΜ είναι μια πολύ εύκολη διαδικασία. Ειδικά όσοι έχουνε ήδη παρουσία στην Ελλάδα, καλό θα ήταν να έχουν βγάλει κι ένα ΑΦΜ. Αυτό τους δίνει πρόσβαση στο GOV.gr, το οποίο αποτελεί πλέον ένα ιστότοπο στον οποίο μπορείς να κάνεις ένα τεράστιο αριθμό πράξεων, που παλιά γινόντουσαν μέσω ΚΕΠ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών). Για παράδειγμα, να κάνεις μια απλή εξουσιοδότηση, ή θέλεις να βρεις τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεώς σου. Είναι ένα φοβερό εργαλείο στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Κι αυτό μπορεί να ωφελήσει και την κοινότητά μας.
ΕΡ: Κύριε Κωνσταντίνου απ΄ ότι γνωρίζουμε υπάρχει μια αυξημένη κίνηση σε σχέση με την απόκτηση την Ελληνικής ιθαγένειας και Ελληνικού διαβατηρίου. Τι στοιχεία έχουμε επ’ αυτού;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Να διευκρινιστεί εξ’ αρχής ότι το Προξενείο αυτό καθ’ αυτό δεν δίνει την Ελληνική ιθαγένεια. Και ως εκ τούτου δεν μπορεί να έχει στοιχεία ή αρχείο ως προς τον αριθμό όσων αποκτούν την ιθαγένεια. Το Γενικό Προξενείο έχει ένα ρόλο διαμετακομιστικό, διότι δεν είναι υπεύθυνο το Υπουργείο Εξωτερικών. Το Προξενείο συγκεντρώνει τα δικαιολογητικά, αυτά τα δικαιολογητικά εφ’ όσον συμπληρωθούν σωστά αποστέλλονται στο αρμόδιο τμήμα ιθαγένειας του Υπουργείου Εσωτερικών κι από κει παίρνει την πορεία που πρέπει να πάρει κάθε υπόθεση. Άρα δεν έχουμε εικόνα περί αριθμών, αλλά μπορώ να σας πω ότι ιδιαίτερα μετά την Covid εποχή – διότι θέλω να πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μια post-Covid εποχή –οι αιτήσεις έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
Να πούμε ότι κάποιος που θα ξεκινήσει μια διαδικασία εδώ, θα λάβει ραντεβού για να καταθέσει τα δικαιολογητικά του εφ’ όσον είναι εντάξει όλα, σε διάστημα 6-7 μηνών. Είναι ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, για μένα θα ήταν φιλοδοξία μου το διάστημα αυτό να γίνει όσο το δυνατόν μικρότερο. Αυτός είναι ο στόχος μας. Δεν έχω συγκεκριμένο νούμερο αλλά έχει αυξηθεί ο αριθμός των αιτήσεων.
Στα θέματα ιθαγένειας υπάρχουν πολλά σημεία που πρέπει να εξηγηθούν. Κάποια στιγμή θέλω να κάνω μια γενικότερη και λεπτομερή ενημέρωση ώστε να μπορέσουν κάποιοι δυσνόητοι όροι να γίνουν αντιληπτοί και να διαλευκανθούν. Η απόκτηση της Ελληνικής ιθαγένειας είναι δικαίωμα, συνταγματικό δικαίωμα του ανθρώπου που έχει γονείς Έλληνες ή ένα Έλληνα γονέα, ο οποίος όμως είναι εγγεγραμμένος στα δημοτολόγια κάποιου Δήμου. Αυτό είναι δικαίωμα. Δεν αποφασίζει η Ελληνική Πολιτεία αν κάποιος ελληνικής καταγωγής θα πάρει την ιθαγένεια.
Είναι διαφορετικό αυτό από το θέμα της πολιτογράφησης αλλογενών. Στο ερώτημα λοιπόν αυτό, υπάρχει εύκολη απάντηση που η εφαρμογή της μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αποβεί πολύ δύσκολη. Ποια είναι αυτή; Υπάρχει μια προϋπόθεση: να είναι κάποιος γονιός ή παππούς εγγεγραμμένος στα ελληνικά δημοτολόγια. Είναι η λέξη κλειδί. Να είναι εγγεγραμμένος, δηλαδή registered, στα Αγγλικά. Στο διάστημα που είμαι εδώ έχω ακούσει πάρα πολλές φορές να λένε: I need my citizenship, I have the right to my citizenship. Ναι, αλλά δεν είναι γραμμένος ούτε ο ίδιος, ούτε οι γονείς του, ούτε οι παππούδες του. Για ποιο λόγο; Δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί δεν είναι εγγεγραμμένοι οι παππούδες. Είναι διαφορετικό από το δίκαιο που ισχύει στις ΗΠΑ, όπου όποιος γεννιέται αποκτά αυτομάτως και την αμερικανική ιθαγένεια και το διαβατήριο. Στην Ελλάδα δεν ισχύει αυτό και είναι κάτι που πρέπει να είναι σαφές προς όλους αυτούς που μας διαβάζουνε.
ΕΡ: Θέλετε να μας πείτε και δυο λόγια για το σχετικό θέμα του στρατού και της στρατολογίας;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Πολλοί συμπολίτες μας εδώ άρρενες μπορούν να εγγραφούν αλλά φοβούνται το στρατό. Είναι κάτι που πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Όταν ένα αγόρι φτάνει τα 18, έχει βάσει του Συντάγματός μας την υποχρέωση να υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό, αλλά, και το αλλά είναι με κεφαλαία γράμματα, εφ’ όσον αποδείξουν ότι είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού, που είναι η περίπτωση όλων εδώ των ομογενών μας, δεν έχουν αυτή την υποχρέωση. Σ’ αυτή την κατηγορία είναι όλοι οι ομογενείς μας οι οποίοι ζουν εδώ, οι οποίοι πήγαν σχολείο εδώ, σπούδασαν εδώ. Άρα να μην φοβάται ο κόσμος ότι το παιδί, το αγόρι τους όπως συχνά ακούγεται «αν γίνει Έλληνας, θα πάει στο στρατό». Ναι, έχει στρατιωτική υποχρέωση βάσει του Συντάγματος, αλλά δεν σημαίνει ότι θα τον πιάσει στο επόμενο ταξίδι στο αεροδρόμιο ο αστυνομικός και θα τον βάλει να υπηρετήσει. Να μην υπάρχει λοιπόν αυτή η λανθασμένη εντύπωση. Είναι σχετικά απλό, διότι είναι εύκολο να αποδείξεις ότι εδώ πήγες σχολείο, ή έχεις σπουδάσει, ή δουλεύεις εδώ. Έτσι παίρνει κάποιος ένα πιστοποιητικό μονίμου κατοίκου εξωτερικού και μ’ αυτό έχει τη δυνατότητα να μην υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία.
ΕΡ: Κύριε Γενικέ, μιλήστε μας για την έως τώρα εμπειρία σας στην Ομογένεια και τη σχέση του Γενικού Προξένου με την κοινότητά μας, την Ομογένεια της Μητροπολιτικής περιοχής της Νέας Υόρκης, πέρα από υπηρεσιακά θέματα του Προξενείου. Είναι γνωστό ότι συμμετέχετε στην καθημερινότητα και στη ζωή της Ομογένειας, έχετε πάει σε πολλές εκδηλώσεις, πως βλέπετε το ρόλο σας ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Πολιτείας;
Κων/νος Κωνσταντίνου:Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο πρόσωπο του Γενικού Προξένου, ειδικά στη Νέα Υόρκη με την πολυπληθή κοινότητά μας, οι περισσότεροι συμπατριώτες μας βλέπουν την Ελλάδα. Κι αυτό σημαίνει για τον Γενικό Πρόξενο, όχι εμένα προσωπικά αλλά για τη θέση του Γενικού Προξένου,σημαίνει μια αυξημένη αίσθηση ευθύνης έτσι ώστε να αποτελεί το συνδετικό κρίκο μεταξύ και των Ομογενών μας εδώ αλλά και μεταξύ της Ομογένειας και την μητέρας πατρίδας. Έχω παραστεί ήδη σε πάνω από 50-60 εκδηλώσεις στο διάστημα που είμαι εδώ. Έχω μια εικόνα τι απασχολεί τον κόσμο και που επικεντρώνεται το ενδιαφέρον του.
Δεν σας κρύβω ότι υπάρχει ένα κομβικής σημασίας ζήτημα για μένα, αλλά και για το μέλλον της Ομογένειας κι αυτό είναι το θέμα της ενότητας. Χωρίς ενότητα ο μόνος που θα χάσει θα είναι ο Ελληνισμός. Όπως θα ξέρετε καλύτερα από εμένα εδώ στη Νέα Υόρκη υπάρχουν διάφορα προβλήματα, και δεν μ’ αρέσει να παραβλέπω τα προβλήματα και να λέω ότι όλα είναι ρόδινα και όλα πάνε εξαιρετικά.
Έχουμε το πρόβλημα της Ομοσπονδίας, η οποία έχω την αίσθηση ότι είναι ανενεργή εδώ και 2-3 χρόνια, πολύ πριν φτάσω εδώ. Αντιμετωπίζονται διάφορα προβλήματα, και είναι για μένα ανήκουστο η τεράστια ελληνοαμερικανική κοινότητα εδώ στην Νέα Υόρκη, να μην έχει ένα όργανο ομοσπονδιακό που θα βοηθούσε σε όλες τις πτυχές της δραστηριότητάς της. Αυτό όχι μόνο δεν βοηθά, αλλά έχει κι ακόμη μεγαλύτερη συνέπεια. Ιδιαίτερα έχουμε ανάγκη τη νέα γενιά, να δηλώσει συμμετοχή, να δηλώσει το βροντερό παρόν η νέα γενιά. Αλλά η νέα γενιά βλέποντας αυτή την κατάσταση γενικότερα, είναι απρόθυμη να συμμετάσχει.
Εμείς είμαστε περαστικοί, η νέα γενιά θα διατηρήσει τον Ελληνισμό. Οπότε για μένα – κι αυτό ίσως απαντήσει και μια άλλη ερώτησή σας, για μένα είναι προτεραιότητα. Είναι προτεραιότητα να μπορέσουμε να πείσουμε τη νεολαία ότι ως Ελληνισμός είμαστε μια πολύ δυνατή κοινότητα, αν μείνουμε όλοι ενωμένοι. Έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε για νά’ ναι έτσι ζωντανή η Ελλάδα, στον πολιτικό τομέα, στον οικονομικό τομέα, στον κοινωνικό τομέα, παντού. Αλλά πρέπει να είμαστε ενωμένοι, διότι αλλιώς δεν θα έχουμε καλά αποτελέσματα.
ΕΡ: Έχετε σκοπό ή διάθεση να αναμειχθείτε στα θέματα της Ομοσπονδίας;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Η Ομοσπονδία είναι ένα αυτοτελές όργανο, ένα όργανο το οποίο διαχειρίζεται αυτά που πρέπει να διαχειρίζεται, με χαρά θα συμμετάσχω όταν θα υπάρξει εκλεγμένο προεδρείο που θα αντιπροσωπεύει την Ομοσπονδία, θα αντιπροσωπεύει όλους τους Έλληνες, διότι η Ομοσπονδία είναι ένας πυλώνας της Ομογένειάς μας, όπως είναι το Γενικό Προξενείο, όπως είναι η Αρχιεπισκοπή, έτσι είναι και η Ομοσπονδία. Είναι δεδομένο ότι ο ρόλος μας δεν είναι να μπούμε ως πυροσβέστες σ’ ένα πρόβλημα στο οποίο δεν είμαστε καν μέρος. Ως επικεφαλής της ελληνικής αρχής στη Νέα Υόρκη θα είναι μεγάλη μου χαρά να συζητήσω λεπτομερώς και όποια θέματα απασχολούν την Ομοσπονδία, εφ’ όσον και όταν υπάρξει εκλεγμένη εκπροσώπηση και εκλεγμένο σώμα, και όχι πριν.
ΕΡ: Θέλω να επανέλθω στο θέμα της Νεολαίας που αναφέρατε πιο πριν, πως βλέπετε τη συμβολή των νέων Ελληνοαμερικανών στη κοινότητά μας και στα θέματα που αφορούν στην Ελλάδα;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Όπως σας είπα και προηγουμένως θεωρώ πολύ σημαντική πτυχή για την Ομογένεια το θέμα της νεολαίας. Θεωρώ ότι όλοι εκείνοι δεύτερης και τρίτης γενιάς που πλέον είναι καταξιωμένοι, με μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα, μπορούν να γίνουν πυλώνες της ζωντανής παρουσίας του Ελληνισμού στην περιοχή μας. Δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα να βλέπω και πιο πολλούς ομογενείς μας να μπαίνουν σε σημαντικές θέσεις σε όλα τα επίπεδα και στο πολιτικό επίπεδο. Σαφώς έχουμε ορισμένους, αλλά πρέπει να μπουν κι άλλοι στον τομέα αυτό. Είναι σημαντικό. Σήμερα, οι διμερείς ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι στο ανώτερο σημείο που υπήρξε ποτέ. Σ’ αυτό πρέπει να μπορέσουμε να επενδύσουμε. Να επενδύσουμε παράλληλα στους νέους. Διότι δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Ελληνοαμερικανοί έχουν βοηθήσει τα μέγιστα στα εθνικά μας θέματα. Ζούμε σε μια πολύ ταραχώδη εποχή με πάρα πολύ μεγάλες προκλήσεις ειδικότερα στη γειτονιά της νοτιοανατολικής Ευρώπης, θεωρώ ότι η χώρα μας στα θέματα εξωτερικής πολιτικής τα πάει εξαιρετικά και ένας λόγος είναι αυτό το εξαιρετικό επίπεδο των διμερών σχέσεων Ελλάδος και ΗΠΑ. Σε αυτό το θέμα οι ομογενείς μας παίζουν ρόλο ζωτικής σημασίας. Αυτό το ρόλο θα πρέπει όλοι μας να δουλέψουμε να γίνει ακόμα σημαντικότερος.
ΕΡ: Σας έχουμε ακούσει να μιλάτε με πολύ ενδιαφέρον για θέματα προώθησης του Ελληνικού πολιτισμού. Τι έχετε κατά νού;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Είμαι από εκείνους που θεωρούν ότι ο πολιτισμός είναι ένα σημαντικό εργαλείο προβολής της Ελλάδος – όχι μόνο για να διατηρήσουν οι Ομογενείς μας την ελληνική τους κληρονομιά, αλλά για ν’ αγγίξουμε και να φέρουμε κοντά μας τις εκατοντάδες χιλιάδες φιλέλληνες Αμερικανούς, φιλέλληνες που αγαπάνε την Ελλάδα και μπορούν να επηρεάσουν καταστάσεις, και τους θέλουμε κοντά μας. Ο πολιτισμός έχει αυτή τη δυνατότητα. Είναι κάτι που πιστεύω πάρα πολύ. Θα κάνω ό,τι περνάει απ’ το χέρι μου, με ό,τι μέσα διαθέτουμε για να προβάλουμε τον Ελληνικό Πολιτισμό. Είτε είναι μέσω εκθέσεων, είτε με την υποστήριξη Ελλήνων καλλιτεχνών, είτε άλλων εκδηλώσεων. Για παράδειγμα στις 9 Φεβρουαρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Να κάνουμε μια εκδήλωση για την σημασία της διατήρησης της ελληνικής γλώσσας, που είναι ένα θέμα μεγάλης σημασίας, έτσι ώστε να αναδείξουμε και την ελληνική ταυτότητα και την κληρονομιά μας και ως ένα τρόπο να κρατήσουμε τη νεολαία κοντά σ’ αυτό που ονομάζουμε ελληνικό πνεύμα, ελληνικές καταβολές, ελληνική ιστορία και ελληνικό πολιτισμό.
Μια από τις πρώτες μου ιδέες που τη φέρω πραγματικά μες στη καρδιά μου, είναι η διοργάνωση και μεταφορά μέσα στο 2023, στη Νέα Υόρκη της έκθεσης του Μουσείου Μπενάκη για την Μικρασιατική Καταστροφή με την ευκαιρία και των 100 ετών από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης. Η έκθεση λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή στο Μουσείο Μπενάκη μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου. Είναι μια εξαιρετική έκθεση για όλο τον Ελληνισμό που ξεριζώθηκε από τη Μικρά Ασία. Τη συνιστώ σε όλους όσους βρεθούν στην Αθήνα να την επισκεφθούν, είναι λαογραφική, είναι εικαστική, είναι πολιτική εντός εισαγωγικών, έχει να κάνει με τη μετανάστευση και είναι όντως εξαιρετική.
Για μένα είναι ένα όνειρο να καταφέρω να φέρω ένα τμήμα της έκθεσης αυτής στη Νέα Υόρκη για την Ομογένειά μας. Έχω καταβάλει πάρα πολλές προσπάθειες με όποιες επαφές μπορώ να έχω στην Αθήνα, αντιμετωπίζω όμως ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που δεν περίμενα ότι θα αντιμετωπίσω στη Νέα Υόρκη, κι αυτό είναι το θέμα της εύρεσης του χώρου, γιατί όπως αντιλαμβάνεστε αυτά είναι κειμήλια σπάνια που δεν μπορούν να μπουν οπουδήποτε και χρειάζονται ένα μουσείο και το να βρει κανείς εδώ στο Μανχάταν ένα μουσείο για το 2023, είναι σχεδόν αδύνατον γιατί έχουν ένα προγραμματισμό πενταετίας. Εν πάση περιπτώσει, μπορεί τελευταία στιγμή ίσως ο Θεός να βοηθήσει να υπάρξει κάτι για να φέρουμε αυτή την έκθεση που πιστεύω ότι θα είναι ορόσημο, διότι θα έχει ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον πολύ πέρα από την ελληνοαμερικανική κοινότητα. Από σκοπιά εκπαιδευτική και μόνο, το γεγονός ότι τα ελληνόπουλα, όλα τα ομογενειακά μας σχολεία θα έχουν τη δυνατότητα να την επισκεφθούν και να μάθουν βασικά πράγματα για το τι συνέβη εκείνη την εποχή, γιατί συνέβη και που κατέληξε – νομίζω ότι θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο. Ασχολούμαι σχεδόν καθημερινά με τους τρόπους εξεύρεσης χώρου και κονδυλίων. Θέλω να ελπίζω ότι κάτι που έχω στο μυαλό μου θα ευοδωθεί.
Κάτι άλλο που μ’ έχει προβληματίσει είναι ότι η Νέα Υόρκη με τον δυναμικότερο και πολυπληθέστερο Ελληνισμό στην Αμερική, για να μην πω στον πλανήτη, δεν διαθέτει ένα χώρο πολιτιστικών και άλλων δρωμένων. Θα πει κανείς ότι υπήρχε το Ωνάσειο. Ναι, αλλά αυτά ήταν ιδιωτικές πρωτοβουλίες και κλείσανε. Είναι δυνατόν η Βοστώνη να έχει το Μαλιώτειο, το Σικάγο να έχει το Ελληνικό Μουσείο, και ολόκληρη Νέα Υόρκη να μην έχουμε εμείς ένα χώρο υψηλής στάθμης και μεγάλου κύρους, όπου θα γινόντουσαν και μαθήματα, και παραστάσεις. Ένα ίδρυμα μορφής ινστιτούτου. Με αφορμή την έκθεση για τη Μικρασιατική Καταστροφή του Μουσείου Μπενάκη αντιλήφθηκα αυτό ως έλλειψη. Να μην έχουμε ένα χώρο και να ψάχνουμε ως επαίτες; Πρέπει ίσως να βρεθεί κάποιος, για την αγάπη για την Ελλάδα και να πει «θα το κάνω». Μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί.
ΕΡ: Κύριε Γενικέ, ένα θέμα που συζητήθηκε πολύ είναι αυτό της ψήφου των ομογενών. Στις επερχόμενες εκλογές σύμφωνα με τον νέο νόμο θα μπορούν να ψηφίσουν και οι ομογενείς. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις; Πως θα γίνουν και πού; Θέλετε να μας μιλήσετε για τα νεότερα επ’ αυτού;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Κατ’ αρχάς οι επόμενες βουλευτικές εκλογές όποτε κι αν γίνουν, είναι ιστορικές, υπό την έννοια ότι είναι η πρώτη φορά που δίνετε η δυνατότητα στους ομογενείς μας απανταχού της γης, να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα από τον τόπο διαμονής τους. Είναι το αποτέλεσμα μιας τεράστιας πολιτικής κουβέντας για πάνω από 40 χρόνια. Είναι ένα εγχείρημα για πρώτη φορά και σαφώς θα πρέπει να υπάρξουν βελτιώσεις στο μέλλον. Ετέθησαν προϋποθέσεις οι οποίες υπάρχουν στο διαδίκτυο και το Ελληνικό Προξενείο θα προβεί σε ενημερώσεις όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, για τις οποίες ο Πρωθυπουργός δεν έχει ανακοινώσει την ημερομηνία διεξαγωγής τους.
Θέλω προσωπικά να προτρέψω όσους πληρούν τις προϋποθέσεις να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Το που θα διεξαχθούν στη Νέα Υόρκη, δεν μπορώ ακόμα να το απαντήσω διότι εξαρτάται από τον τελικό αριθμό συμμετεχόντων, αλλά θα γίνει ενημέρωση επ’ αυτού. Το πλαίσιο που θέτουν οι προϋποθέσεις είναι αρκετά αυστηρό. Η πρώτη προϋπόθεση είναι να έχουν υποβάλλει στην Ελλάδα φορολογική δήλωση φετινή ή περσινή, και η δεύτερη προϋπόθεση είναι να έχουν διαμείνει στην Ελλάδα δύο χρόνια σωρευτικά, όχι διαδοχικά, δηλαδή μπορεί να είναι ένα μήνα το χρόνο, τα τελευταία 35 χρόνια. Αυτό αφορά όλους εκείνους που έχουν εργαστεί στην Ελλάδα. Δεν είναι ένα σύστημα τέλειο, είναι μια αρχή. Ελπίζω ότι αυτό στο μέλλον θα βελτιωθεί και θα αφορά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το σύνολο των Ομογενών μας. Προτρέπω και πάλι όσους πληρούν τις προϋποθέσεις για να ψηφίσουν, να το πράξουν.
ΕΡ.: Τέλος κ. Κωνσταντίνου, βρεθήκατε για πρώτη φορά με την οικογένειά σας στη Νέα Υόρκη την εορταστική αυτή περίοδο, θέλετε να μας πείτε δυο λόγια και τις σκέψεις για τη νέα χρονιά;
Κων/νος Κωνσταντίνου: Έχω έρθει με την οικογένειά μου με δυο μικρά κορίτσια.Έχω δυο πολύ μικρά παιδάκια τριών ετών κι ενάμιση. Μου είπε κάποιος συνάδελφος ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο για το Γενικό Προξενείο Νέας Υόρκης, διότι ουδέποτε ο γενικός πρόξενος είχε τόσο μικρά παιδιά. Η ζωή στην Νέα Υόρκη – και είναι μια πόλη που την αγαπώ, μ’ αρέσει η ενέργειά της, μ’ αρέσει ο σφυγμός της πόλης, είναι όμως μια δύσκολη πόλη για τους έχοντες μικρά παιδιά, είτε αυτό αφορά την κίνηση, είτε αφορά δραστηριότητες. Αλλά θεωρώ ότι θα είναι μια εξαιρετική εμπειρία και για μένα και την οικογένειά μου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα μπορώ να σας πω είναι για τη σύζυγό μου, η οποία είναι δικηγόρος, αναγκασμένη να μην εξασκεί το επάγγελμά της για όσο καιρό είμαστε εδώ, είναι κι αυτό μια οικογενειακή θυσία.
Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους αναγνώστες μας για τη νέα χρονιά, το 2023, να είναι γεμάτη υγεία και δημιουργικότητα όπως την εννοεί καθένας για τον εαυτό του και για την οικογένειά του. Έχουμε εισέλθει πιστεύω σε μια κρίσιμη περίοδο για την ανθρωπότητα και πιστεύω ότι τα επόμενα 5-10 χρόνια θα καθορίσουν τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο και ότι είναι πολύ σημαντικά για τον πλανήτη μας. Κι αυτό όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο.
Ξέρετε αυτό που κάποτε μου φαινόταν «κλισέ», τώρα το πιστεύω και ο ίδιος, δηλαδή ότι η κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του ανθρώπινου είδους και γι’ αυτό θα πρέπει όλοι να είμαστε συνειδητοποιημένοι ότι ζούμε όλοι σ’ ένα πλανήτη και να ζούμε όλοι ειρηνικά.
Εύχομαι ο καινούργιος χρόνος να φέρει σε όλους την ευτυχία και τις χαρές που ο καθένας θέλει. Βρισκόμαστε όπως είπα και προηγουμένως στην post-Covid εποχή, οι ρυθμοί της ζωής επανέρχονται στην προτεραία κατάσταση και πιστεύω ότι το 2023 θα είναι μια χρονιά γεμάτη δραστηριότητες, πρωτοβουλίες και ωραία πράγματα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
